1 November 2013

Kenangan Tersemat Rapi.

Aku baru dapat tahu yang Hazama dah ada kekasih.
Dan lebih mengejutkan lagi, kekasih dia bukan aku.
Tapi bukan itu yang aku nak ceritakan.

Tanggal 29 Oktober 2013
tamatlah sudah riwayat seorang anak gadis
sebagai pelajar jurusan Diploma Akauntansi.
Siapa kata 3 tahun itu terlalu lama?
Beb, sekejap je beb.
Percayalah kata kata mak ni beb.
Mungkin yang kata lama sangat itu
mungkin dia tak ada life dengan kawan kawan
dia agaknya.
Ah! tak kisah lah !
Janji ada orang sayang kau.

Mula mula macam orang bodoh.
Yelah pendatang baru.
Mana kenal masing masing ketika itu.
Yang aku kenal Farah dengan Bum je.
Itu pun sebab diorang classmate zaman sekolah
menengah aku dulu.
Aku bersyukur lah sebab ada yang kenal.
Kau ingat aku ni peramah bebenor ke nak
tegur say hai nama siapa asal mana ambil kos apa
semua. memang tak lah.
Aku penyegan sangat. Pemalunya ! Blerkkk !

Tapi nak kemana aku kalau
dibawa sikap pemalu tu?
memang tak kemana lah jawabnya.
duduk termenung termangu
dalam fikiran Haihh, bilalah kau nak masuk
minang aku ni?  
Dah lama aku tunggu kau
dari semester tiga lagi.
Rindunya pada engkau.

Selepas itu seorang demi seorang aku kenal.
Bila dah lama kenal, mulalah masing masing
buat perangai. Apa? Perangai cilaka mereka lah !
HAHAHAHA_______
Otak semua masuk air. Ting Tong.
Lebih ting tong daripada Akmal Ting Tong.
Bila bergurau tu sampai tercabut lah pin tudung.
Manjang gelak je lah. Manjang buat lawak.
Tak ada istilah lawak sopan
dalam kalangan kami.
Lawak cibai tahu?
Kena search dululah kalau tak tahu.

Tapi itu semua adalah kenangan yang tak ada dijual dimana mana.
Hanya aku sahaja yang merasainya.
Indahnya ketika itu.
Sekarang masing masing dah masuk ke  "lorong" mereka.
Kita dah tak sama" lorong" lagi.
Susah nak lepak sama lagi.
HUH ! Mengeluh lalu lap peluh. Panas.
Apa yang aku rasa biarlah aku yang simpan.
Simpan dalam kocek yang keemasan.
Emas kan mahal.
Bila beli tak mahal mana, tapi bila jual
nampak untungnya.
Tapi aku tak akan jual kenangan itu.
Tawarlah banyak mana pun. Aku tak akan.

Terima kasih kerana kalian sudi hadir
dalam kehidupan aku.
Menconteng dan mencorakkannya.
Dalam kehidupan aku ada seni.
Kawan kawan adalah seni dalam kehidupan aku.
Terima kasih kerana sudi berkawan dengan aku.
Mana lepas ni aku nak cekau
Kawan kawan macam kalian?

Harap kita berjaya bersama.
Jangan lupa edar kad kahwin pada aku.
InsyaAllah aku akan datang.
Siapakah gerangan yang akan naik
pelamin dulu ni?
Dah lama tak jumpa nasi minyak.
Minyak makin lama makin naik harganya.

Semoga kita ketemu lagi.
Ada rezeki panjang umurnya, InsyaAllah.
Sampai disini sahaja.
Sekian sahaja coretan hati daripada aku.


Assalamualaikum.