Aku baru dapat tahu yang Hazama
dah ada kekasih.
Dan lebih mengejutkan lagi,
kekasih dia bukan aku.
Tapi bukan itu yang aku nak
ceritakan.
Tanggal 29 Oktober
2013
tamatlah sudah riwayat
seorang anak gadis
sebagai pelajar
jurusan Diploma Akauntansi.
Siapa kata 3 tahun itu
terlalu lama?
Beb, sekejap je beb.
Percayalah kata kata
mak ni beb.
Mungkin yang kata lama
sangat itu
mungkin dia tak ada life dengan kawan kawan
dia agaknya.
Ah! tak kisah lah !
Janji ada orang sayang kau.
Mula mula macam orang bodoh.
Yelah pendatang baru.
Mana kenal masing masing ketika itu.
Yang aku kenal Farah dengan Bum je.
Itu pun sebab diorang classmate zaman sekolah
menengah aku dulu.
Aku bersyukur lah
sebab ada yang kenal.
Kau ingat aku ni
peramah bebenor ke nak
tegur say hai nama
siapa asal mana ambil kos apa
semua. memang tak lah.
Aku penyegan sangat.
Pemalunya ! Blerkkk !
Tapi nak kemana aku
kalau
dibawa sikap pemalu
tu?
memang tak kemana lah
jawabnya.
duduk termenung
termangu
dalam fikiran Haihh,
bilalah kau nak masuk
minang aku ni?
Dah lama aku tunggu
kau
dari semester tiga
lagi.
Rindunya pada engkau.
Selepas itu seorang
demi seorang aku kenal.
Bila dah lama kenal, mulalah masing masing
buat perangai. Apa? Perangai cilaka mereka lah !
HAHAHAHA_______
Otak semua masuk air. Ting Tong.
Lebih ting tong daripada Akmal Ting Tong.
Bila bergurau tu sampai tercabut lah pin tudung.
Manjang
gelak je lah. Manjang buat lawak.
Tak ada istilah lawak
sopan
dalam kalangan kami.
Lawak cibai tahu?
Kena search dululah
kalau tak tahu.
Tapi itu semua adalah
kenangan yang tak ada dijual dimana mana.
Hanya aku sahaja yang
merasainya.
Indahnya ketika itu.
Sekarang masing masing
dah masuk ke "lorong" mereka.
Kita dah tak
sama" lorong" lagi.
Susah nak lepak sama
lagi.
HUH ! Mengeluh lalu
lap peluh. Panas.
Apa yang aku rasa
biarlah aku yang simpan.
Simpan dalam kocek
yang keemasan.
Emas kan mahal.
Bila beli tak mahal
mana, tapi bila jual
nampak untungnya.
Tapi aku tak akan jual
kenangan itu.
Tawarlah banyak mana
pun. Aku tak akan.
Terima kasih kerana
kalian sudi hadir
dalam kehidupan aku.
Menconteng dan
mencorakkannya.
Dalam kehidupan aku
ada seni.
Kawan kawan adalah
seni dalam kehidupan aku.
Terima kasih kerana
sudi berkawan dengan aku.
Mana lepas ni aku nak
cekau
Kawan kawan macam
kalian?
Harap kita berjaya bersama.
Jangan lupa edar kad kahwin
pada aku.
InsyaAllah aku akan datang.
Siapakah gerangan yang akan
naik
pelamin dulu ni?
Dah lama tak jumpa nasi minyak.
Minyak makin lama makin naik
harganya.
Semoga kita ketemu lagi.
Ada rezeki panjang umurnya,
InsyaAllah.
Sampai disini sahaja.
Sekian sahaja coretan hati daripada aku.
Assalamualaikum.